This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
German (monolingual) English to Greek Greek to English Dutch to Greek German to Greek Greek to Dutch Greek to German Dutch to English German to English English to Dutch English to German German to Dutch Dutch to German
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Affiliations
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
Services
Translation, Subtitling, Voiceover (dubbing)
Expertise
Specializes in:
Poetry & Literature
Art, Arts & Crafts, Painting
History
Linguistics
Medical (general)
Law (general)
Science (general)
Idioms / Maxims / Sayings
Philosophy
Archaeology
Also works in:
Social Science, Sociology, Ethics, etc.
More
Less
Volunteer / Pro-bono work
Open to considering volunteer work for registered non-profit organizations
Payment methods accepted
MasterCard
Portfolio
Sample translations submitted: 2
English to Greek: Fighting the tyranny of ‘niceness’: why we need difficult women General field: Social Sciences Detailed field: Anthropology
Source text - English Today’s thumbs-up, thumbs-down approach to feminism is boring and reductive. It is time to embrace complexity.
Difficult. It’s a word that rests on a knife-edge: when applied to a woman, it can be admiring, fearful, insulting and dismissive, all at once. In 2016, it was used of Theresa May (she was “a bloody difficult woman,” Ken Clarke said, when she ran for Tory leader). A year later, it gave the US author Roxane Gay the title for her short story collection. The late Elizabeth Wurtzel took “in praise of difficult women” as the strapline for her feminist manifesto in 1998. The book’s main title was, simply, Bitch.
The word is particularly pointed since it recurs so often when women talk about the consequences of challenging sexism. The TV presenter Helen Skelton once described being groped on air by an interviewee while pregnant. She did not complain, she said, because “that’s just the culture that television breeds. No one wants to be difficult.” The actor Jennifer Lawrence told the Hollywood Reporter that she had once stood up to a rude director. The reaction to the incident left her worried that she would be punished by the industry. “Yeah,” chipped in fellow actor Emma Stone: “You were ‘difficult’.”
All this is edging towards the same idea, an idea that is imprinted on us from birth: that women are called unreasonable, selfish and unfeminine when they stand up for themselves. “I myself have never been able to find out precisely what feminism is,” wrote Rebecca West in 1913. “I only know that people call me a feminist whenever I express sentiments that differentiate me from a doormat, or a prostitute.”
So what does it mean to be a difficult woman? I’m not talking about being rude, thoughtless, obnoxious or a diva. First of all, difficult means complicated. A thumbs-up, thumbs-down approach to historical figures is boring and reductive. Most of us are more than one thing; no one is pure; everyone is “problematic”. Look back at early feminists and you will find women with views that are unpalatable to their modern sisters. You will find women with views that were unpalatable to their contemporaries. They were awkward and wrong-headed and obstinate and sometimes downright odd – and that helped them to defy the expectations placed on them. “The reasonable man adapts himself to the world: the unreasonable one persists in trying to adapt the world to himself,” wrote George Bernard Shaw in 1903. “Therefore all progress depends on the unreasonable man.” (Or, as I always catch myself adding, the unreasonable woman.) A history of feminism should not try to sand off the sharp corners of the movement’s pioneers – or write them out of the story entirely, if their sins are deemed too great. It must allow them to be just as flawed – just as human – as men. Women are people, and people are more interesting than cliches. We don’t have to be perfect to deserve equal rights.
The idea of role models is not necessarily a bad one, but the way they are used in feminism can dilute a radical political movement into feelgood inspiration porn. Holding up a few exceptions is no substitute for questioning the rules themselves, and in our rush to champion historical women, we are distorting the past. Take the wildly successful children’s book Good Night Stories for Rebel Girls, which has sold more than a million copies. It tells 100 “empowering, moving and inspirational” stories, promising that “these are true fairytales for heroines who definitely don’t need rescuing”.
[……………]
I can excuse that approach in a children’s book, but it’s alarming to see the same urge in adults. We cannot celebrate women’s history by stripping politics – and therefore conflict – from the narrative. Unfurl the bunting, and don’t ask too many questions! It creates a story of feminism where all the opponents are either cartoon baddies or mysteriously absent, where no hard compromises have to be made and internal disagreements are kicked under the carpet. The One True Way is obvious, and all Good People follow it. Feminists are on the right side of history, and we just have to wait for the world to catch up.
Life does not work like that. It would be much easier if feminist triumphs relied on defeating a few bogeymen, but grotesque sexists such as Donald Trump only have power because otherwise decent people voted for them. There were women who opposed female suffrage; women are the biggest consumers of magazines and websites that point out other women’s physical flaws; there is no gender gap among supporters of abortion rights. People are complicated, and making progress is complicated too. If modern feminism feels toothless, it is because it has retreated into two modes: empty celebration or shadow-boxing with outright bastards. Neither deals with difficulty, and so neither can make a difference.
Translation - Greek Καταπολεμώντας την τυραννία του «να είναι η γυναίκα ευχάριστη»: ο λόγος που χρειαζόμαστε δύσκολες γυναίκες.
Στις μέρες μας, η θετική είτε η αρνητική προσέγγιση του φεμινισμού είναι βαρετή και μειωτική. Ήρθε η ώρα να αποδεχτούμε την πολυπλοκότητα.
Δύσκολη. Είναι μια λέξη μετέωρη: όταν χρησιμοποιείται για μια γυναίκα μπορεί να δείχνει θαυμασμό, φόβο, να είναι προσβλητική και υποτιμητική ταυτόχρονα. Το 2016 χρησιμοποιήθηκε για την Τερέζα Μέι (ήταν «μια τρελά δύσκολη γυναίκα», είπε ο Κεν Κλαρκ, όταν έβαλε υποψηφιότητα για Αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος). Ένα χρόνο μετά, αποτέλεσε τον τίτλο της συλλογής σύντομων ιστοριών της Αμερικανίδας συγγραφέως Ροξάν Γκέι. Η αείμνηστη Ελίζαμπεθ Γούρτσελ χρησιμοποίησε τους «επαίνους για δύσκολες γυναίκες» ως σύνθημα για το φεμινιστικό μανιφέστο της το 1998. Ο τίτλος του βιβλίου, είναι απλούστατα, «Σκύλα». Η λέξη είναι ιδιαίτερα καυστική μιας και προκύπτει τόσο συχνά όταν οι γυναίκες κάνουν λόγο για τις συνέπειες του προκλητικού σεξισμού. Η τηλεοπτική παρουσιάστρια Έλεν Σκέλτον περιέγραψε κάποια στιγμή πως την είχε «χουφτώσει» ένας συνεντευξιαζόμενος όταν προβάλλονταν στην τηλεόραση και ενώ εκείνη ήταν έγκυος. Δεν παραπονέθηκε, δήλωσε, επειδή «αυτή ακριβώς είναι η κουλτούρα που αναπαράγει η τηλεόραση. Κανείς δεν θέλει να θεωρηθεί δύσκολος.» Η ηθοποιός Τζένιφερ Λόρενς είπε στην χολιγουντιανή δημοσιογράφο, πως μια φορά ύψωσε το ανάστημά της σε έναν αγενή σκηνοθέτη. Η αντίδραση απέναντι στο περιστατικό της δημιούργησε την ανησυχία ότι θα τιμωρούνταν από την βιομηχανία. «Ναι», πρόσθεσε η συνάδελφος ηθοποιός Έμμα Στόουν: «Ήσουν ‘δύσκολη’».
Όλα αυτά, κλίνουν προς την ίδια ιδέα, μια ιδέα, η οποία μας είναι εντυπωμένη από την μέρα της γέννησής μας: ότι οι γυναίκες αποκαλούνται παράλογες, εγωίστριες και μη θηλυκές, όταν υπερασπίζονται τον εαυτό τους. «Εγώ η ίδια δεν μπόρεσα ποτέ να μάθω ακριβώς τι είναι ο φεμινισμός», έγραψε η Ρεμπέκα Γουέστ το 1913. «Το μόνο που ξέρω είναι ότι ο κόσμος με αποκαλεί φεμινίστρια όποτε εκφράζω μια γνώμη που με διαφοροποιεί από ένα χαλάκι πόρτας, ή μια πόρνη.»
Οπότε, τι σημαίνει να είσαι δύσκολη γυναίκα; Δεν αναφέρομαι στο να είναι κάποια αγενής, αδιάφορη, αντιπαθητική ή ντίβα. Αρχικά, δύσκολη σημαίνει πολύπλοκη. Η θετική είτε η αρνητική προσέγγιση των ιστορικών προτύπων είναι βαρετή και μειωτική. Οι περισσότερες από εμάς, είμαστε παραπάνω από ένα πράγμα· κανείς δεν είναι αγνός· όλοι είναι «προβληματικοί». Αν κάνουμε μια αναδρομή στις πρώτες φεμινίστριες θα βρούμε γυναίκες με απόψεις δύσκολα αποδεκτές από τις μοντέρνες αδερφές τους. Θα βρούμε γυναίκες με απόψεις δύσκολα αποδεχτές από τις σύγχρονές τους. Ήταν αμήχανες και παραπλανημένες και πεισματάρες και εξαιρετικά αλλόκοτες -και αυτό τις βοήθησε στο να αψηφήσουν τις προσδοκίες που τους έθεσαν. «Ένας λογικός άνθρωπος προσαρμόζεται σύμφωνα με τον κόσμο: ο παράλογος προσπαθεί να προσαρμόσει τον κόσμο σύμφωνα με τον εαυτό του», έγραψε ο Τζορτζ Μπέρναρντ Σω το 1903. «Γι’ αυτό, όλη η πρόοδος εξαρτάται από τον παράλογο άνθρωπο.» (Ή όπως πάντα καταλήγω να προσθέτω, την παράλογη γυναίκα.) Μια ιστορία του φεμινισμού, δεν θα έπρεπε να προσπαθεί να λειάνει τις γωνίες που εξέχουν στο καινοτόμο κίνημα -ούτε να τις παραγράψει από την ιστορία εντελώς, αν οι αμαρτίες τους κρίνονται πολύ μεγάλες. Πρέπει να τους επιτρέψει να είναι όσο ατελείς -όσο ανθρώπινες- είναι και οι άντρες. Οι γυναίκες είναι άνθρωποι, και οι άνθρωποι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τα κλισέ. Δεν χρειάζεται να είμαστε τέλειες για να δικαιούμαστε ίσα δικαιώματα.
Η ιδέα των προτύπων δεν είναι απαραίτητα κακή, αλλά ο τρόπος που χρησιμοποιούνται στον φεμινισμό, μπορεί να εξασθενίσει ένα ριζοσπαστικό πολιτικό κίνημα μετατρέποντάς το σε ευδιάθετο «inspiration porn*». Η διατήρηση ορισμένων εξαιρέσεων δεν υποκαθιστούν την αμφισβήτηση των ίδιων των κανόνων και στη βιασύνη μας να υποστηρίξουμε τις ιστορικές γυναίκες, διαστρεβλώνουμε το παρελθόν. Ας πάρουμε για παράδειγμα το άκρως επιτυχημένο παιδικό βιβλίο Ιστορίες της Καληνύχτας για Επαναστάτριες, το οποίο έχει πουλήσει παραπάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Διηγείται 100 «ενδυναμωτικές, συγκινητικές και εμψυχωτικές» ιστορίες, με την υπόσχεση πως «αυτά είναι αληθινά παραμύθια για ηρωίδες που σίγουρα δεν χρειάζονται διάσωση».
[........]
Μπορώ να καταλάβω αυτήν την προσέγγιση σε ένα παιδικό βιβλίο, αλλά είναι ανησυχητικό να βλέπουμε την ίδια παρόρμηση και σε ενηλίκους. Δεν μπορούμε να γιορτάσουμε την ιστορία των γυναικών αφαιρώντας την πολιτική -και επομένως την αντιπαράθεση- από την αφήγηση. Προετοιμαστείτε, και μην κάνετε πολλές ερωτήσεις! Δημιουργεί μια ιστορία του φεμινισμού όπου όλοι οι αντίπαλοι είναι είτε κακοί καρτούν χαρακτήρες είτε είναι μυστηριωδώς απόντες, που δεν χρειάζονταν να κάνουν σκληρούς συμβιβασμούς, που οι εσωτερικές ρήξεις αγνοούνταν. Ο Ένας και Μοναδικός Σωστός Δρόμος είναι αυτονόητος, και όλοι οι Καλοί Άνθρωποι θα τον ακολουθήσουν. Οι φεμινίστριες είναι στην σωστή πλευρά της ιστορίας, και απλώς πρέπει να περιμένουμε ο κόσμος να τις προφτάσει.
Η ζωή δεν δουλεύει με αυτόν τον τρόπο. Θα ήταν πολύ πιο εύκολο αν οι φεμινιστικοί θρίαμβοι βασίζονταν στην ήττα του μπαμπούλα, αλλά αποκρουστικοί σεξιστές όπως είναι ο Ντόναλντ Τραμπ, έχουν δύναμη μόνο επειδή άνθρωποι υπό άλλες συνθήκες έντιμοι, ψήφισαν υπέρ τους. Υπήρχαν γυναίκες που αντιτάχθηκαν στην γυναικεία ψηφοφορία· οι γυναίκες είναι οι μεγαλύτερες καταναλώτριες περιοδικών και ιστοσελίδων που επισημαίνουν τα φυσικά ελαττώματα των άλλων γυναικών· δεν υπάρχει κάποιο έμφυλο χάσμα ανάμεσα στους υποστηρικτές των δικαιωμάτων της έκτρωσης. Οι άνθρωποι είναι πολύπλοκοι, και το να κάνει κανείς πρόοδο είναι επίσης πολύπλοκο. Αν ο σύγχρονος φεμινισμός νιώθει αδύναμος, είναι επειδή έχει υποχωρήσει σε δύο τρόπους: στείρο εορτασμό ή υποτιθέμενη αντιμετώπιση απόλυτων μπάσταρδων. Κανένας από τους δύο δεν αφορά την δυσκολία, και έτσι κανένας από τους δύο δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Greek to English: “Συμφωνία αρ. 1, II [απόσπασμα]” General field: Art/Literary Detailed field: Poetry & Literature
Source text - Greek Κι αυτό το πρόσωπο είναι φαγωμένο απ’ τα δάκρυα που έκρυψα
κι αυτά τα χείλη είναι καμένα απ’ τα λόγια που δεν είπα
κι αυτά τα σακατεμένα χέρια είναι που όλα τ’ αγκάλιασαν
όσο για κείνη την ουλή στον αυχένα μου
α, μη μου θυμίζετε
πως έζησα τριανταπέντε χρόνια, κάτω απ’ τη λαιμητόμο
της καρδιάς μου.
Γεγονότα, λόγια, πρόσωπα, σημαίες, χειρονομίες
μας κρύψαν τον έναν απ’ τον άλλο – που είσαι σύντροφε
χιλιάδες δρόμοι διασταυρώνονται κι η ομοιομορφία σκέπασε σα χιόνι την πολιτεία.
Κι όμως εγώ κι εσύ και τα εκατομμύρια τιποτένιοι σαν κι εσένα
και σαν εμένα
υποκριτές, φιλόδοξοι, μικρόψυχοι, εγωιστές, δειλοί
εμείς κρατάμε μες στα ένοχα παράφορα τούτα χέρια
τις τύχες του κόσμου. Να το θυμάσαι αυτό.
Translation - English And this face is weathered from the
tears I held back
and these lips are burned from the words
I didn’t speak
and these messed up hands are that embraced everything
as for that scar on the back of my neck
oh, don’t remind me
that I lived for thirty-five years, under
the guillotine
of my heart.
Events, words, people, flags,
gestures
they hid us from one another – where
are you comrade
thousands of streets intersect and the
uniformity buried the town
like snow.
And yet, you and I and the millions
of worthless beings like you
and like me
hypocrites, ambitious, petty,
selfish men, cowards
it is us who hold in these guilty
unbound hands
the fate of the world. Remember that.
More
Less
Experience
Years of experience: 5. Registered at ProZ.com: Mar 2022.
Stay up to date on what is happening in the language industry
Improve my productivity
Bio
I was born in Greece with a Greek father and a Belgian mother, who encouraged my love for foreign languages. Languages are my passion and I always look forward to learning new things about the culture of the language I'm working on.
I have a soft spot for poetry and literature but I also translate medical and science texts. Subtitling is one of the things that excite me as well and I always spend a lot of time practising.
I also have an excellent accent on all the languages I speak, and having participated in reading competitions, voiceovers are amongst my favourite things.
Expertise